Nickerie

Woensdag 15 december klaar voor vertrek naar Nickerie. Om bij het Questhouse af te rekenen is nog een hele rekenklus ; moet ik nu met euro`s betalen of gewoon met Surinaamse dollar (SRD)?

De laatste weken/maanden is de SRD enorm gedevalueerd door de verslechterde economische situatie hier in Suriname. Later hierover meer.

Waar je afgelopen zomer nog 3,5 SRD voor 1 euro kreeg , krijg je nu 5,2 SRD voor 1 euro.

Voor de buitenlanders is dit gunstig, alleen het is maar wat je gunstig noemt want de prijzen zijn gemiddeld 30%  !  gestegen.

Om 10 uur in de ochtend werd ik opgehaald door de taxi van het ziekenhuis , een rit van 4 uur.

De rit gaat van het zuiden, Paramaribo naar het noord-westen , Nickerie.

Onderweg kom je door de districten Saramaca,Coronie met ieder zijn specifieke achtergrond en werkgelegenheid. Als je (halverwege de rit) in Coronie bent ga je eerst over de Coppename rivier. Dit is een rivier die zijn oorsprong heeft in het Amazone gebied van zuid/oost-Suriname en  Brazilië . Hij is zo`n 1,5 km breed. 5 jaar geleden moest je met de veerpont de rivier over , nu gaat er een grote brug over.In deze rivier leven de Kaaimannen (krokodillen , maar dan iets kleiner zoals je ze op Tv ziet)  en piranha`s (overigens de meer ongevaarlijke soort, want je kan er gewoon tussen zwemmen)

Het district Coronie leeft van de bijenteelt (honing) en veeteelt (runderen).

De hele rit van Paramaribo naar Nickerie loopt eigenlijk evenwijdig aan de Atlantische Oceaan, je ziet hem niet want er is zo`n 1 tot 2 km gescheiden door bos/oerwoud . De kust kent verder geen “witte” stranden zoals wij die kennen, dit komt mede door de 2 Amazonerivieren die uitlopen in de Atlantische Oceaan en modder in de zee spuwen, hierdoor zijn de kuststroken langs een groot deel van Zuid-Amerika meer modder kusten geworden. Overigens zie je soms in de rivieren van alles langs drijven; alles wat er tussen het begin in Brazilië en de Oceaan gebeurt , wordt veelal in de rivier gegooid. Van runden kadavers  tot oude koelkasten.

Gaande de rit kom je in gesprek met de taxichauffeur , een Surinamer met Javaans bloed. Hij vroeg op een gegeven moment aan mij of ik de geschiedenis kende waarom zijn voorouders, de Javanen hier zijn gekomen. Ik knikte enigszins wat voorzichtig omdat ik natuurlijk wel wist hoe de Nederlanders hier vroeger aan land waren gekomen en slaven voor zich lieten werken.

De chauffeur vroeg dit denk ik wel, om aan mij te laten merken dat ze dit niet zullen vergeten , niet vergeten waar ze vandaan komen.

De weg van Paramaribo en Nickerie is een van de weinige doorgangswegen in Suriname, wel een belangrijke verbinding om de economie van Nickerie afhankelijk is van deze weg. Een doorgaande weg met tegemoet komend verkeer en vrij smal, maar wat nog erger is, de vele kuilen in de weg.Dit komt vooral door de vele overstromingen , als er een tropische bui valt staat de hele weg met wel 30 cm water onder. Na de bui is het weer snikheet en blauwe lucht, en deze verschillen zorgen ervoor dat de wegen veel te lijden hebben.

De laatste maanden zijn de wegen enorm verbeterd en ligt er veel nieuw asfalt. De chauffeur vertelde mij dat dit vooral door de pre verkiezingen komt ;

Bouterse moest kost wat kost de verkiezingen winnen afgelopen zomer, hierdoor liet hij sommige wegen opnieuw asfalteren zodoende werd hij in vele districten populair.

Zoals jullie weten is hij al weer een paar maanden president van Suriname. Zoals ik al zei , is hij enorm populair. Als je mensen vraagt naar de geschiedenis , vooral de decembermoorden van 1982 , zegt men vooral dat je niet terug moet kijken maar vooruit. En ik moet zeggen dat hij de laatste 5/6 jaar het land aardig wat voorspoed heeft gebracht. Gratis onderwijs en gezondheidszorg en nog veel meer. Alleen kan je dat als land volgens mij niet lang vol houden. Als ik meer uitgeef dan wat er binnen komt, dan is mijn portemonnee leeg! En dat zal hier niet anders zijn zo lijkt mij.

Hiernaast zijn de inkomsten van de olie ,bauxiet en goud gedaald door de wereldmarkt.  

We rijden het Disctrict Nikerie binnen; enorm grote rijstvelden zo groot als provincie Utrecht! Je ziet langs elk rijstperceel kanaaltjes , voor water irrigatie. Deze zijn vroeger door de Nederlanders aangelegd, met pompsystemen die ervoor zorgen dat bij inplanten van het rijstzaad, het water het veld instroomt. Als er dan 3 maanden later geoogst moet worden laten ze het water weer de kanaaltjes instromen. Het zaaien gebeurt voornamelijk door proppelor vliegtuigjes ,die spectaculaire bochten maken na elke baan. Als je naar zo`n rijstveld kijkt zie je een wirwar van vliegtuigjes allerlei “loupingen” maken , een schitterend gezicht!

Overigens wordt niet elk veld ingezaaid door de vliegtuigjes; sommige kleinere veldjes , of arme boeren laten het met de hand inzaaien.

Zo ook de taxichauffeur, die verteld dat hij meerdere banen heeft en dit soms 2/3 per week doet.

Met blote voeten loopt hij in een rij van wel 30 mensen met water tot de knieën,  het rijstveld af. Met de kans dat hij tijdens het zaaien wordt gebeten door een slang. Regelmatig moet hij dan zijn werk stoppen om door te gaan naar het ziekenhuis in Nickerie.

Als we zo`n 1 uur langs de rijstvelden zijn gereden ,komen we Nieuw Nickerie binnen.

Vroeger heette dit Nieuw Rotterdam , dit lag toen wat nu de Atlantische Oceaan is. Er waren vroeger regelmatige overstromingen vanuit zee. Op een gegeven moment hebben ze Nieuw Rotterdam maar gelaten voor wat het was en hebben de Nederlanders de Zeedijk aangelegd. Er ontstond meer landinwaarts dus nieuw land , Nieuw Nickerie. Als je op de dijk staat waan je gewoon op een dijk zoals je die kent langs de Waddenkust in Nederland!

Na 4 uur rijden kwamen we aan in Nieuw Nickerie, op de Awinistraat waar Anne van Herwijnen woont een Nederlandse vrouw die hier 8 jaar woont en getrouwd is met een Surinamer (die in die vliegtuigjes werkt) Ze is fysiotherapeute hier in de stad en is sinds 1 jaar in dienst getreden bij een particuliere fysiotherapie praktijk.(de eerste ooit hier in Nieuw Nickerie en omgeving)

Fysiotherapie is niet zo bekend hier, Anne probeert hier ook fysiotherapie meer bekendheid te geven en voet aan de grond te krijgen.

Na eerst wat gedronken en bij gekletst te hebben , heeft ze mij naar het huis gebracht, wat wordt verhuurd door haar schoonouders. Een mooie villa met alles erop en eraan, groot stuk grond erom heen. Voor in de tuin staan bananenbomen, mango bomen enz…

Gelijk een fiets afgehaald bij de fietsenmaker genaamd ; “fietsen in Suriname” , dit is het beste vervoermiddel hier in de stad; gezond, en je ziet tenminste nog eens wat!

Later kreeg ik een app van de directiesecretaresse , of ik mijn uitnodiging voor het kerstdiner van a.s zaterdag af wilde halen bij het ziekenhuis! Daar heb ik wel zin in! Het was even zoeken op de fiets voordat ik het ziekenhuis had gevonden, toen ik aankwam werd ik hartelijk welkom geheten door de medewerkers daar!

De uitnodiging voor het kerstdiner , was een mooie briefrol met een rood strikje erom heen!

Dit is a.s zaterdag thuis bij de directeur van het ziekenhuis.

Gelijk kreeg ik ook een “Bakra” app van de Nederlandse werknemers van het ziekenhuis.

Of ik mij aan wilde melden voor deze app. Bakra ,staat voor ; “blanke buitenlander”

Hierin wordt alle vooral afspraken gemaakt, bijvoorbeeld ; “wie gaat ermee zwemmen na het werk?”

De meeste medewerkers van het ziekenhuis zijn Nederlandse artsen die in een wisselsysteem van om en nabij  4 maanden hier werken. De zaalartsen zijn net afgestudeerde artsen en de specialisten zijn gepensioneerde artsen uit Nederland. Dit zijn per periode zo`n 30 mensen.

De eerste avond werd ik uitgenodigd voor een verjaardagsfeest van een van de Nederlanders in een van de restaurant/barretjes die hier rijk zijn, wel gezellig om zo mijn eerste dag in te vullen!

Je merkt dat de warmte hier je sloopt! Als je teveel zaken overdag onderneemt , bekoop je dat gaande de dag. Vandaar dat de meeste mensen hier in de middag Siësta houden.

Als je dat niet doet ben in de avond rond een uur of 19.00 uur helemaal gesloopt en wil je naar bed.

De volgende morgen in dezelfde straat als waar ik woon, naar het (buiten) zwembad geweest. (binnenzwembaden kennen ze hier natuurlijk niet) heerlijk baantjes getrokken. Het blijkt dat als je een maandkaart koopt voor het zwembad , je automatisch lid bent van de tennisclub die pal naast het zwembad staat. Er is hier in Nickerie een levendige tennis competitie waar vele Nederlanders elke dag bij aanwezig zijn na hun werk!

Afgelopen zaterdag was ik uitgenodigd voor een eindejaars/kerstdiner thuis bij de directeur van het ziekenhuis. Ik heb het geweten…eten..eten..eten en veel drinken! En natuurlijk hier niet te vergeten ; Caribische muziek met veel dansen! Salsa lessen had ik nog een paar jaar gevolgd in Groningen, dus dat kwam goed van pas.

Op de fiets door Nickerie is toch wel makkelijk, alle straten lopen recht en lopen evenwijdig aan elkaar.

Alleen is er 1 ding waar je op moet letten, ze rijden hier links! Vandaag werd ik door een politieman aangehouden waarom ik rechts op de weg reed met de fiets! Ik verontschuldigde mij en vertelde dat ik net uit Nederland kwam en nog moest wennen. De politie man begon te lachen en zei dat ik wel op moest letten.

Nickerie heeft verschillende restaurants en winkels, veel Chinese supermarkten en restaurants. De laatste jaren zijn er veel Chinezen de middenstand komen overnemen van de Surinamers.

Ze schijnen aardig wat geld mee te nemen, wat het voor hun wat makkelijker maakt om dit land binnen te komen (wat ik heb horen vertellen; zelf zonder reisdocumenten)

Veel diversiteit aan eten, van Hindoestaanse Roti , met kip en lekkere sauzen en kruiden. Veel rijst en kip is hier wel gangbaar. Daarnaast een Parbobier gebotteld in Suriname, niet op gerst maar met rijst. Dit geeft een lichte zoete smaak aan het bier.

Het huis waar ik verblijf ligt bij een zandweggetje nabij het centrum , alles wat je hier doet of rijd , is maximaal  5 minuten fietsen waar je ook vandaan komt in Nickerie. Het huis heeft geen glas in de ramen, is ook niet nodig want dan waait er lekker een windje door het huis en brengt lekkere verkoeling! Wel zit er muskietengaas in de kozijnen anders heb de binnen de kortste keren muggen in huis! Vooral hier zitten veel Muskieten omdat er veel water kanaaltjes zijn in de buurt van de rijstvelden die Nickerie rijk is.

Nu ben ik 7 dagen in Nickerie en ben ik nog niet aan het werk waardoor ik de dagen moet zien te vullen. Dit lukt me aardig vooral  door het feit dat ik nu eindelijk eens een keer kan blijven uitslapen zolang ik wil. In de ochtend lekker warme bolletjes halen en buiten ontbijten is al een hele belevenis op zich.

Hierna een uurtje baantjes trekken in het buitenzwembad ,(ik was de afgelopen weken aardig stijf geworden van de weinige lichaamsbeweging ) en begon het aardig aan mijn lichaam te merken (buikkie)

Hierna spieroefeningen naast het bad.. en ik moet zeggen na een paar dagen , voel je je toch een beetje fitter.

 In de middag veel (meegnomen)boeken lezen , Tjonge ik heb nog nooit zoveel gelezen als de afgelopen 2 weken! En in de middag een uurtje Siësta houden. Hierna buiten in de tuin van de ondergaande zon genieten onder het genot van een glas wijn (Niet uit Suriname , want hier kennen ze geen wijn, deze zat in mijn kerstpakket)

In de avond kan ik kiezen uit verschillende restaurants (zelf koken is er nog niet bij, dat komt wel als Baukje er is, want dat kan ze veel beter dan ik!)

Hiernaast de Surinaamse keuken uitproberen natuurlijk, ik moet wel weten wat voor vlees ik in de kuip heb!

Veel Roti , rijst en kip met hiernaast verschillende groeten met sate en loempia.

Vandaag heb ik een dag meegelopen met een Nederlandse collega in het ziekenhuis. De ruimte voor mij als fysiotherapeut bekeken en voorgesteld aan de collega`s. Het is hier gewoon om mijnheer voor de voornaam te zeggen; “Dag mijnheer dokter Bart””

De fysiotherapeut is hier gelijk aan een dokter. Dit komt denk ik omdat ze de functie van fysiotherapeut hier nog niet zo goed kennen. Dus bij alle handen die je schudt “ Dag mevrouw/mijnheer….” Dat zal wel wennen zijn!

Je merkt aan alles dat de gezondheidszorg nog niet zover ontwikkeld is zoals in Nederland,  

Voor complexere ingrepen zoals een hartoperatie moet je naar Paramaribo gevlogen worden en ook daar is het afwachten of ze je daar wel kunnen helpen.

Dus gebeurd het regelmatig dat mensen onverhoopt  het vliegtuig nemen om naar een land te gaan waar ze deze mensen wel kunne helpen.. dit is meestal het dichtstbijzijnde land  met betere ziekenhuizen/gezondheidszorg zoals Venezuela en Amerika.

Als de mensen dat niet kunnen betalen , betekend dat bij ernstige/levensbedreigende aandoeningen dat ze aan hun lot zijn overgelaten en dood gaan!

Morgen is er de afsluiting voor het personeel van het ziekenhuis met een feest op het plein voor het ziekenhuis. Eten,drinken, muziek en dansen zijn de ingrediënten heb ik mij horen vertellen, ik ben benieuwd!

De komende dagen is het in het ziekenhuis wat rustiger door de feestdagen die eraan komen.

Voor mij tijd om eens na te denken hoe ik de feestdagen ga invullen zo zonder mijn gezin!

De Nederlandse werknemers , de meeste artsen en therapeuten gaan met Oud en Nieuw naar Paramaribo voor een paar dagen .Ik ben uitgenodigd om mee te gaan , dus ik denk dat ik dit niet af ga slaan. In m`n eentje dit vieren staat mij niet zo aan!

Ik wens jullie allemaal fijne feestdagen in goede gezondheid!! In 2016 komen we  weer terug, want dan zijn we weer met z`n vijven! Die ik nu wel heel erg begin te missen!