vertrek met vitaminen

14 december 2015 - Paramaribo, Suriname

En dan is dan het Vertrek.... met een lach en een traan! ook dit ging niet zonder slag of stoot,want mijn Verblijfsvergunning was 1dag voor vertrek nog niet binnen. Naar het consulaat van Suriname bellen; "Ja meneer u moet wachten totdat deze binnen is eerder kunt u niet vertrekken" want als de aanvraag voor een verblijfsvergunning in behandeling is , kunt u ook niet met een toeristenvisum afreizen! Oeps.. en nu.. "meneer dan moet u uw ticket omzetten naar een latere datum"" Ja maar.... "niks ervan dit zijn de regels en daar zijn we streng in" "Oke mevrouw... dank u voor de mededeling" en nu... hoe moet ik mijn ticket omzetten naar een latere datum? hoe ga ik dat voor elkaar fiksen? 1 ding had ik al geleerd in de tijd dat we afgelopen zomer in Suriname waren geweest, "Bart, 1 ding is belangrijk hier; Vitamine R" Wat vitamine R? ik krijg al zoveel vitaminen binnen? "Nee.. ik bedoel vitamine relatie`s!" Oh..bedoel je dat?

Relatie`s., die heb ik nog niet zoveel in Suriname! hoe ga ik dat voor elkaar fiksen? Baukje kwam met een goed idee "bel de directeur van het ziekenhuis! " Ik gelijk bellen en het probleem uitgelegd "Nou Bart daar ben je dan wel rijkelijk laat mee zo 1 dag voor vertrek!" "Maar ik ga kijken wat ik voor je kan doen".

3 uur later ging de telefoon; "Bart je verblijfsvergunning ligt klaar bij het Consulaat in Amsterdam" "Oh Antoine (directeur) , ontzettend bedankt..ik weet niet wat ik eigenlijk moet zeggen.....  !"

1 uur later ging ik samen met mijn vader naar Amsterdam en een half uur wachten bij het loket en ik stak de vergunning in mijn zak ! .Goed onthouden dat ik mijn potje Vitamine R meeneem naar Suriname!

Toen de vrijdagochtend het vertrek. Om 4 uur in de nacht opstaan met z`n allen vetrokken we vanuit Waardenburg (waar mijn ouders wonen) met 2 auto`s. Op Schiphol een lekkere bak Hollandse koffie.. want ik wist dat de koffie daar niet te .....is! Nog even de laatste verhalen en moppen bazuint naar elkaar... toen naar de Gate en afscheid nemen. Baukje , Daniel, Job en Hilde omhelst , maar die zie ik over 4 weken dus dat is te overzien! maar toch... Spannend!! Pa en Ma nog een dikken knuffel gegeven .. en dan door het poortje...

Om 8.40 uur zouden we vertrekken (de aankomst op Zanderij/Paramaribo planning was 23.59 uur) , maar dat werd een uur later! (Shit , dan kan ik een uur minder snorkelen op Curaçao !) Maar goed.. ik ben vertrokken en de kop is eraf! 9,5 uur later stonden we op St.Maarten voor een tussenlanding. Dit zou maar 15 min duren, maar dat werden 2,5 uur! Er moest gewacht worden op een Nederlander die met  een brancard met spoed naar Curaçao gevlogen moest worden. Maar goed de arme man lag in het vliegtuig en dat is ook wat waard! (ondertussen 3,5 uur vertraging) Nog 45 min vliegen naar Curaçao , en daar staat Mascha van de Vlies mij op te wachten (woont daar al 8 jaar) om te gaan snorkelen! Wel snel want in plaats van 5,5 uur hadden we nog maar 2,5 uur! Voordat ik mij weer moest melden voor vertrek naar Paramaribo! Mascha vertelde me dat snorkelen niet zoveel zin had gezien de tijd! Toen een mooie rondrit gemaakt in Curaçao en de grote kerstboom op het plein bewonderd! Nog even toch mijn voeten in de mooie azuur blauwe zee en lekker een hapje eten ... kip (geroosterd) en heerlijke nasi met garnalen en groenten. Dit opgegeten op het centrale plein waar de mensen samendrommen en het gehalte , zien en gezien worden. Toen weer naar de luchthaven om op tijd te zijn voor de vlucht naar Zanderij/Paramaribo. Aangekomen en Mascha een dikke knuffel gegeven en bedankt voor het samenzijn en de gastvrijheid! (ze probeert in 2016 nog een paar weken naar Suriname te gaan waar we een paar trips gaan maken) Alles verliep vlotjes , totdat ik bij de incheckbalie stond ; "meneer de vlucht van Insel Air heeft 2 uur vertraging!" Shit... dan had ik toch nog kunnen snorkelen, maar dat heeft nu toch geen zin meer! Maar goed het blijkt de dag van vertragingen te zijn dus dan hoort er dit ook nog wel bij! 2 uur wachten .. en ja hoor , ik naar Suriname voor de laatste etappe. Ondertussen kwam ik met 4 uur vertraging op Zanderij aan en was mijn  voorlopige doel gehaald ...Het leven in Suriname! Ik kwam de vliegtuigtrap afgelopen en dat is toch wel een apart gevoel... de tropen snellen je lijf binnen... moeilijk uit te leggen.. wel eens gevoeld als je tropische vogeltuin in dierentuin Emmen binnenloopt ? zoiets.  Mijn taxi chauffeur stond mij keurig op te wachten (overigens stond daar dus al 4 uur) en ik redelijk gesloopt nog 1 uur rijden naar Paramaribo. de chauffeur blijkt een Nederlander te zijn die hier 8 jaar geleden met zijn gezin is geëmigreerd, en mijn/onze actie om voorlopig te verblijven in Suriname een goede zet vond.. want het leven is toch wel een stuk relaxter dan in Nederland! Hij drukte mij 1 ding op het hart..."Vitmane R is wel belangrijk hier" .... waar had ik dat eerder gehoord! Hij gaf me zijn visite kaartje en zie "bel me als je iets nodig hebt , voor wat voor reden dan ook!" "want we hebben elkaar nodig hier"...... Gelukkig heb ik mijn potje Vitamine R in mijn rugzak zitten!

Om 4.00 uur in de nacht aangekomen bij Questhouse Pierre de Tieme aan de Costerstraat in Paramaribo, moe maar voldaan. Want hier was het toch allemaal om begonnen.. al weet ik niet hoeveel Vitamine R pillen ik nodig heb de komende tijd! Nu zit ik alweer 2 nachten hier en voel me alweer helemaal thuis (overigens al na het uitrekken van mijn winterjas en trui op Curaçao) Het leuke van een questhouse is dat het lekker  vrijblijvend is, en dat je je vitamine tablet in je zak kunt laten zitten, want alles gaat vanzelf en regelt zich vanzelf! De eerste ochtend heerlijk ontbeten tussen de Mangobomen en in de zon (waar je overigens niet al te lang in moet blijven zitten, anders krijg je weer teveel vitaminen) Heb een kamer helemaal boven in het Questhouse en een mooi uitzicht over Paramaribo! kan er uren naar kijken (en overigens ruiken, de etensgeuren komen je de hele dag tegemoet) Door de vele culturen die hier door elkaar heen leven is het wel een rare geur met Roti , Nasi , Kip enz... door elkaar heen die hier in de lucht hangt!

En dan toch een verassing! Wat blijkt er staan 2 meisjes/vrouwen te klooien met een kapotte auto voor het Questhouse. Ik natuurlijk gelijk vragen of ik ze kon helpen (want de taxichauffeur vertelde mij dat je elkaar nodig hebt hier) Kom ik in gesprek met deze zielige meisjes/vrouwen; Blijken het mijn aankomende collega`s te zijn van het ziekenhuis in Nickerie!  Ze zijn een weekend uit in Paramaribo! en slapen in de kamer naast mij! Toch gewoon mijn tabletten in mijn zak laten zitten!

Vandaag de hele dag gewandeld door Paramaribo, langs de (van volledig) houten  R.K Cathedraal waar net een mis werd gehouden. en even de dienst meegemaakt. Hierna met een Non op de foto, nadat ze alles heeft uitgelegd over de bekende pater Peerke Donders uit Tilburg. Dit is een pater in de jaren 1800 zich in dienst stelde voor melaatsen die in Suriname. Dit betekende dat deze mensen uit werden gestoten door de gemeenschap en in aparte dorpen leefden, waar alleen pater Peerke Donders bij woonde. (hoeveel vitaminen had hij in zijn rugzak zitten.. vroeg ik mij af?)

Hierna naar de kerstboom gekeken op het onafhankelijkheidsplein, enorme kitsche boom die pronkt voor het paleis van de president Desi Bouterse, Ford Zeelandia ; waar de decembermoorden zijn gepleegd in 1982 (ook door de man van het paleis? ... we zullen het misschien ooit weten!) Al heeft hij hierin geen vitaminen tabletten nodig ,zo denk ik) Helemaal door de stad gelopen en genoten van alles wat je ziet.. Koloniale huizen uit de slaventijden pronken hier toch wel in de straten!

Teruggelopen en buiten lekkere Nasi , Kip en kouseband gegeten bij de Chinees op de hoek. Nu in de avond lekker zwoel buiten bij het Questhouse met een Parbo biertje (Surinaams bier wat is gegist met rijst i.p.v gerst) de laatste letters wegtikken achter m`n laptop. Op naar het volgende avontuur en ben benieuwd hoeveel vitaminen tabletten ik zal gaan gebruiken de komende tijd!

 

Foto’s

9 Reacties

  1. Rene:
    14 december 2015
    Hoi Bart, Je bent er gekomen en nu kan je rustig aan de slag!
    Mooi verhaal zo te lezen..
    Gr René.
  2. Sjoerd Stienstra:
    14 december 2015
    Een schitterende eerste episode van jouw tijdlijn in Sranang en zo herkenbaar. Wissel de klok in..... voor de tijd en leer dat je moet genieten van de dag en niet moet denken aan morgen, dat scheelt een hoop R-vitaminen. Alleen dan kun je een Suri-Bakra worden.
  3. Jacqueline:
    14 december 2015
    Prachtig verhaal.veel geluk daar .
  4. Fred Stout:
    14 december 2015
    Hoi Bart, Leuk verhaal Ga ermee door, dan blijven wij op de hoogte. Best interessant om jullie te volgen
    Groet
  5. Carla:
    14 december 2015
    Heb genoten van je verhaal Bart. Veel succes!
  6. Patricia:
    14 december 2015
    Hoi Bart en familie
    Mooi verhaal!
    Leuk om te lezen. ...succes met alles en het wennen aan jullie nieuwe leven! !
    Groetjes patricia
  7. Frieda:
    15 december 2015
    Hoi Bart, mooi beeldend verhaal; ik zie het helemaal voor me. Spannend, onwennig maar vooral 'yes, you can'. Succes vanuit een nu toch echt koud Nederland.

    NB Ik ging gister met de trein vanuit Haren naar Breda en retour... in totaal 2 uren vertraging. Valt het met jouw vertraging naar Suriname toch nog wel wat mee :-) enn vitamine-R helpt er niets aan :-) . Gewoon laten gebeuren en een kletspraatje doet 'wonderen'.
  8. Harm en Koosje:
    20 december 2015
    Hoi Bart wij hebben je verhaal gelezen en veel cucses
  9. Liesbeth:
    21 december 2015
    Een mooi verhaal Bart. Geniet van het relaxte leven in Suriname, fijne feestdagen en een goede hereniging met je gezin in 2016.